صبح امروزمو با اولین جریمه عمرم به جرم نبستن کمربند ایمنی شروع کردم. تا اینجای ماجرا فدای سرم. زنگ زدم به همسر خبر بدم و انتظار داشتم بگه فداسرت که گفت استغفار کن که روزه ت خالص نبوده. گفتم چرا؟ گفت خلاف قوانین راهنمایی رانندگی عمل کردی و چونکع جزء قوانین جمهوری اسلامی ان شرعا باید رعایت بشن. از سر صبح تا حالا آشوبم کرده. چند دقیقه پیش زنگ زد و گفت شوخی کردم ، جدی نگیر و خواستم واسه دفعه بعد یادت بمونه. ولی خودم درگیرشم. واقعا همینه دیگه. تفاوت زندگی ما با نظام های غیراسلامی اینه که قوانین اجتماعی ما قبل از اینکه وجهه بیرونی داشته باشن ، از درون باید ما رو کنترل کنه. یعنی: من کمربند نمی بندم که جریمه نشم ، من کمربند نمی بندم که جونم سالم بمونه ، من کمربند نمی بندم از روی عادت ، بلکه من کمربند می بندم چون تحت ولایت خدا هستم. گرفتین چی شد؟ پس بیاین با هم عذاب وژدان بکشیم به خاطر تمام بی قانونیهامون و حتی نیتهای ناجوری که تا الان موقع اجرای قوانین راهنمایی رانندگی داشتیم!
ماجرای دوم اینکه امروز پیج شدم اورژانس. به محض ورودم و قبل اینکه بخوام تحرک و تفکری داشته باشم ، تکنسینای ۱۱۵ وارد شدن و نیومده فهمیدم که بازم سی پی آر در انتظارمونه. به پرستار گفتم زود متخصص بیهوشی. رفتم سمتش: رینوراژی و اتوره و بعد که نزدیکتر شدم اون طرفش اتوراژی. نبض کاروتیدش زیر دستم پر می زد ، سطح هوشیاری پایین ، راکن آی ، مردمکش میدریاز و تنفسش سخت و نامنظم. اومدم ساکشن کنم که دهن پر خونش خالی شه که یهویی فایت کرد و خون بالا آورد روی تموم زندگیم. تا اینجای ماجرا فدای سرش. با فایت دوباره و سه باره ش نگران آسپیراسیون شدم و بالاخره تصمیم گرفتم که اینتوبه ش کنیم. ۴ نفر به مدت ۴۰ دقیقه با زبون روزه مردن و زنده شدن که آقای جوان حدودا ۲۵ ساله موتور سواری که کلاه ایمنی نذاشته بود به دلیل ضربه شدید به سرش نمیره!
حالا اگه خدا رو در نظر گرفته بود و برای خدا کلاه ایمنی گذاشته بود چی می شد؟
+ نه از ترس جریمه ، نه بخاطر حفظ جونمون ، بلکه برای خدا کمربند ببندیم ، کلاه ایمنی استفاده کنیم ، با تلفن همراه صحبت نکنیم ، مراعات چراغهای راهنمایی رو بکنیم و هر چیز دیگه ای که قراره باشه.
+ اومدم پاویون و دراز کشیدم و چند دقیقه ای پاهامو گذاشتم به دیوار که خون تو بدنم جریان پیدا کنه برای حدود دو سه ساعتی که باقیمونده. یه دعا میکنم آمین بگین: خدایا کار و بار من و امثال من رو الساعه و دائما کساد بفرما!